Miejsce w przedszkolu publicznym jest dla wielu rodziców równie cenne, co nieosiągalne. Ze względu na limity i dużą liczbę dzieci, wiele maluchów nie zostało przyjętych do publicznych placówek. W takiej sytuacji rodzice najczęściej korzystają z pomocy rodziny lub posyłają dziecko do prywatnego przedszkola (dużo droższego, niż przedszkole publiczne). Ważna zmiana w prawie pozwoli im jednak ubiegać się o odszkodowanie – właśnie za to, że ich dziecko nie mogło pójść do przedszkola.
Rekrutacja do przedszkola
Przypomnijmy, że od kilku lat nabór do publicznych przedszkoli dokonywany jest w oparciu o tzw. rekrutację. Wzorem szkół podstawowych, średnich, a nawet i uczelni wyższych, o przyjęciu dziecka do placówki decyduje uzyskana przez niego liczba punktów – im jest ona większa, tym większa szansa, że dziecko dostanie się do przedszkola. Limit miejsc jest jednak ograniczony, w związku z czym corocznie wiele maluchów nie przechodzi naboru.
Trzeba jednak podkreślić, że od 1 września 2017 r. brak miejsca w przedszkolu publicznym będzie nie tylko problemem rodziców nieprzyjętego dziecka, ale i właściwej gminy. Wszystko przez nowelizację prawa oświatowego i zasad rekrutacji do placówek edukacyjnych, także tych dla najmłodszych dzieci.
Miejsce w przedszkolu dla 3-latka
Przypomnijmy, że zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty gminy mają obowiązek zapewnić miejsce realizacji wychowania przedszkolnego każdemu trzylatkowi w kraju. Nie ma przy tym znaczenia w jaki sposób gmina wywiąże się z powyższego obowiązku. W praktyce w przypadku braku miejsc w przedszkolach publicznych, tworzy się oddziały przedszkolne działające najczęściej w szkołach podstawowych. Jeśli jednak i do takiego oddziały nie przyjęto danego dziecka, jego rodzicom przysługują pewne szczególne prawa.
Zacznijmy od tego, że każdy rodzic trzylatka nieprzyjętego do publicznej placówki może złożyć pisemny wniosek bezpośrednio do dyrektora przedszkola – musi on odpowiedzieć na niego maksymalnie w ciągu miesiąca. W piśmie trzeba wykazać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami każdy trzylatek ma mieć zapewnione miejsce w placówce publicznej.
Jeśli dyrektor nie zechce przyjąć malucha (np. z powodu braku miejsc), rodzic ma pełne prawo domagać się stosownego odszkodowania. W takim przypadku należy wnieść odwołanie od decyzji dyrektora do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Jeżeli SKO podtrzyma decyzję dyrektora, rodzic może wnieść skargę do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Odszkodowanie za nieprzyjęcie dziecka do przedszkola
Niezależnie od omówionego trybu odwoławczego w całej sprawie, rodzice nieprzyjętych do przedszkola trzylatków mają prawo do słusznego odszkodowania z tego tytułu. Z racji tego, że przedszkola publiczne podlegają poszczególnym gminom, to właśnie one odpowiadają za niedopełnienie ustawowych obowiązków.
Jak wygląda cała procedura? W pierwszej kolejności warto wystosować pismo z żądaniem zapłaty stosownego odszkodowania wobec gminy, w której obecnie mieszkasz (wysokość odszkodowania ustalasz samodzielnie). Jeśli gmina odmówi zapłaty, sprawę należy skierować do sądu – trzeba jednak pamiętać o koniecznym wykazaniu, że dane dziecko nie uzyskało przysługującego mu z mocy prawa miejsca w przedszkolu publicznym. Pomocna będzie w tej kwestii np. decyzja dyrektora o odmowie przyjęcia malucha do placówki.
Kto może ubiegać się o odszkodowanie? Każdy rodzic trzylatka, który nie został przyjęty do przedszkola publicznego lub oddziały przedszkolnego. Nie ma przy tym znaczenia, czy opiekę nad maluchem w takim przypadku sprawują później dziadkowie, opiekunki, czy jeden z rodziców (ten który nie pracuje lub musiał zwolnić się z pracy).
Oczywiście wszelkie koszty związane z zapewnieniem dziecku opieki powinny zostać wliczone do żądanego odszkodowania i udokumentowane odpowiednimi rachunkami (np. koszty dojazdu do przedszkola prywatnego, wynagrodzenie niani itd.).
Patron merytoryczny artykułu:
Kancelaria Prawna TMH Rzeszów – Adwokat Tomasz Marek, Radca Prawny Marcin Hotel
ul. Dominikańska 1A
35-077 Rzeszów
Tel: (17) 307 07 66
https://ktmh.pl/
Podstawa prawna:
Art. 31 ustawy - Prawo oświatowe